بررسی قابلیت آندروژنز جمعیت های F3 حاصل از آمیزش بین ارقام متحمل به تنش ها در جو (.Hordeum vulgare L)

قابلیت آندروژنز میکروسپورهای جمعیت های F3 حاصل از آمیزش های ارقام متحمل به سرما × گرما (Boyer/ Rojo)، شوری × گرما (Afzal/ Torkman // Kavir)، شوری × بیماری (Ashar/ Hebe)، شوری × گرما (Arigashar/ Matico) و رقم ایگری به عنوان شاهد پس از تیمار با مانیتول 0.3 مولار با استفاده از محیط کشت مایع القای L1 تغییر یافته به همراه 3 میلی گرم در لیتر فنیل استیک اسید (PAA) و یک میلی گرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (BAP) و یک گرم در لیتر کازیین ئیدرولیزه و 65 گرم در لیتر مالتوز و محیط کشت تمایز یابی موراشیگ و اسکوک (MS) به همراه یک میلی گرم در لیتر(BAP) و 0.5 میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید (NAA) مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه های آماری نشان داد که قابلیت آندروژنز نتاج جمعیت های F3 بین خود و در مقایسه با رقم ایگری تفاوت معنی داری دارند. رقم ایگری به طور متوسط به 566.75 جنین به ازای میکروسپورهای یک صد بساک بیشترین جنین را تولید کرد و نتاج F3 های Afzal/ Torkman// Kavir به طور متوسط با 141.5 جنین به ازای میکروسپورهای یک صد بساک بیشترین جنین را در بین جمعیت های F3 تولید کردند. از نظر تولید گیاه سبز نیز تفاوت معنی داریی بین نتایج جمعیت های F3 ورقم ایگری مشاهده شد، در این مورد نیز رقم ایگری به طور متوسط با 65.5 گیاه سبز به ازای میکروسپورهای یک صد بساک بیشترین گیاه سبز را تولید کرد ولی نتاج جمعیت های F3 حاصل از تلاقی های شوری × بیماری و سرما × گرما به ترتیب به طور متوسط با 18.5 و 17.5 گیاه سبز به ازای میکروسپورهای یک صد بساک بالاتر از نتاج F3 های f‏zal/ Torkman// Kavir قرار گرفتند که این احتمالا به مفهوم متفاوت بودن مکانیسم های کنترل القا جنین و گیاه سبز می باشد. در این پژوهش رقم ایگری کمترین گیاه زال (Albino Plantlet) را در مقایسه با نتاج سایر جمعیت ها تولید کرد.